Το World of Warcraft (συντομογραφία: WoW) είναι ένα ηλεκτρονικό παιχνίδι ρόλων που σχεδιάστηκε από την Blizzard Entertainment και κυκλοφόρησε στις 23 Νοεμβρίου του 2004 στη Βόρεια Αμερική και στις 11 Φεβρουαρίου 2005 στην Ευρώπη. Ανήκει στην κατηγορία των MMORPG (Massively multiplayer online role-playing game, Μαζικά Πολυχρηστικό Διαδικτυακό παιχνίδι ρόλων). Διαδραματίζεται στο σύμπαν μεσαιωνικής φαντασίας του Warcraft, το Azeroth, όπως αυτό παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο ηλεκτρονικό παιχνίδι στρατηγικής Warcraft Orcs & Humans (1994).

Έχουν ήδη κυκλοφορήσει δύο επεκτάσεις, το World Of Warcraft: The Burning Crusade (2006) και το World Of Warcaft: Wrath Of The Lich King (2008), ενώ η τρίτη επέκταση (που ονομάζεται Cataclysm) ανακοινώθηκε επίσημα στο ετήσιο συνέδριο της Blizzard τον Αύγουστο του 2009 [1] και θα είναι διαθέσιμη στους παίκτες εντός του 2010.

DIMMU BORGIR

Οι Dimmu Borgir κυκλοφορήσαν το έβδομο τους album και έχει τον τίτλο In Sorte Diaboli. Πρόκειται για ένα concept album το οποίο αναφέρεται σε έναν μοναχό του μεσαίωνα, ο οποίος ανακαλύπτει την υποκρισία της θρησκείας και επαναστατεί έχοντας πλέον για θεό τον σατανά και τον σκοτώνουνε καίγοντας τον στη πυρά. Και εφόσον μιλάμε για μεσαίωνα δε θα μπορούσε η ατμόσφαιρα του δίσκου να μην είναι επική. Επικό black metal και heavy metal με συμμετοχή samples (τόσο τέλειων που νομίζεις ότι τα παίζει η συμφωνική που έφτιαξε το soundtrack του lord of the rings) και πολλά ατμοσφαιρικά σημεία που σε ταξιδεύουν. Αυτά τα σημεία τα απογειώνει ο Vortex (Simen Hestnaes ”Arcturus” and ex-Borknagar) που οποίος τον έχει ακούσει καταλαβαίνει τι εννοώ .Ο drummer είναι ο Hellhammer (Mayhem, Arcturus) που σημαίνει πολλά. Σημαίνει άρτιο παίξιμο στα drums, σημαίνει ασύλληπτες ταχύτητες, πολύ ξύλο, κόλαση. Οι συνθέσεις είναι παρά πολύ καλές και πολύπλοκες, όχι στο να τις κατανοήσει κάποιος αλλά στην εκτέλεση. Μόνο η εισαγωγή του πρώτου κομματιού είναι μια ένωση 20 διαφορετικών κομματιών και τους πήρε αρκετό καιρό για να τη φτιάξουν. Πρόκειται για την καλύτερη κυκλοφορία τους μετά το Enthrone Darkness Triumphant κατά γενική ομολογία, και το θυμίζει λίγο ως προς την ατμόσφαιρα. Η παραγωγή είναι ”κρύσταλλο” και βοηθάει στο να σε κερδίσει ο δίσκος απ την πρώτη κιόλας ακρόαση. Κλείνοντας μια ευχή: ”κανε θεέ μου να κρατήσουν τον hellhammer μόνιμα” αμήν!!!